* Αλλοτε δ ̓ ἀπρόφατον κακὸν ἵκετο· πάντα γὰρ οὔπω 46-63. His versibus docet poeta Lunæ præsagia; quæ cum puro lumine et cornibus et margine bene definitis fulgere videtur, purum aer demonstrat; quum autem obscuram faciem ostendit, cum cornibus obtusis aut margine confuso, suffusam in aere vaporem indicat, et pluviosam tempestatem præsagit. Lunæ præsagia dividi debent in duo genera; quorum unum ad ejus phases respicit; alterum ad diversas ejus faciei colores, qui ex diversis nostri aeris vaporibus aut nebulis fiunt. Vetus observatio est, cœlum sæpius mutari circa plenilunium aut novilunium quam circa dichotomiam; frequentius autem juxta dichotomiam quam in alia mensis parte; neque moderni meteorologici nou confirmant hanc veterum scriptorum opinionem. Nihil enim agricolis nostris familiarius est, quam mutatam tempestatem novilunio aut plenilunio imputare. Sed omnia hæc quæ ab Arato et minoribus ejus notata sunt, sensu paullulum mutato, a Theophrasto sumta fuisse videntur. Ille notat (de tempestatis mutatione,) Μεταβάλλει γὰρ ὡς ἐπιτοπολὺ ἐν τῇ τετράδι, ἐὰν δὲ μὴ, ἐν τῇ ὀγδόῃ, εἰ δὲ μὴ πανσελήνῳ, etc. Aliud quidem observandum est de Luna; ut scilicet maxima et minima altitudo mercurii in barometro, circa plenilunium aut novilunium occurrere solet; media autem altitudo juxta dichotomiam. Hoc pri mum observatum fuit illustrissimo L. Houardo nostro; de cujus observationibus meteorologicis vide infra. Nunc 40 45 pauca de Lunæ alio præsagiorum genere. Color lunaris disci per totum cursum quavis nocte aliquantulum variatur ; purius nitet prout altius adscendit, nam cum Luna in superiore loco est, minus vaporis radii ejus transcurrunt; ergo minus refranguntur; idem memorat Naso, de sole locutus : Ipse Dei Clypeus terra quum tollitur ima Mane rubet, terraque rubet quum conditur ima. Candidus in summo est, melior natura quod illic Etheris est; terræque procul contagia vitut. 2 Sed præter hanc Lunæ coloris per cursum variationem; alii colores in ejus disco, quamvis eadem sit Lunæ altitudo, observantur noctibus diversis. Aliquando clarissima fulget; aliquando obscura est; nunc abeni colore suffusa est; jam rubentius colorata.. Clara facies serenitatem prognosticat; ob scura et obtusis cornibus, pluviam ; rubicunda ventum. expressit adagium, Pallida Luna pluit, rubicunda flat, alba serenat. 3 Arati sensum bene Theophrastus scribit, Ἐστὶ δὲ σημεῖα ἡλίῳ καὶ σελήνῃ τὰ μὲν μέλανα ὕδατος, τὰ δὲ ἐρυθρὰ πνεύματος. + Cum quibus aliis tempestatibus alii colores, duplices disci et cornua deflexa conjuncta sunt, de quibus tam copiose scripsit poeta noster, nescire nos fateamur. Fortasse aliud 2 Ovid. Met. xv. 195. 3 Jones Physiol. Disquis. + Theoph. Sign. Vent. "Αλλοτε γάρ τ' ἄλλῃ μιν ἐπιγράφει ἕσπερος αἴγλῃ, Plinii copiosa de prognosticis e Luna dissertatio Proxima sunt jure Luna præsagia. Quartam eam maxime observat Egyptus. Si splendens exorta puro nitore fulsit, serenitatem ; si rubicunda, ventos ; si nigra, pluvias portendere creditur. In quinta cornua ejus obtusa pluviam; erecta et infesta ventos semper significant, quarta tamen maxime. Cornu ejus septentrionale acuminatum atque rigidum, illum præsagit ventum. Inferius austrum; utraque recta noctem ventosam. Si quartum orbis rutilus cingit, ventos et imbres præmonebit. Apud Varronem ita est, Si quarto die Luna erit directa, magnam tempestatem in mari præsagiet, nisi si coronam circa se habebit et eum synceram; quoniam eo modo non ante plenum Lunam hyematurum ostendit. Si pleni lunio per dimidium pura erit, dies serenos significabit; si rutila, ventos; nigrescens imbres.-Nascens Luna, si cornu superiore 1 Theoph. Sign. Temp. 50 55 60 Maximus agricolis pelagoque parabitur At, si virgineum suffuderit ore ruborem, Sin ortu quarto, namque is certissimus Pura neque obtusis per cœlum cornibus ibit ; Totus et ille dies, et qui nascentur ab illo Exactum ad mensem pluvia ventisque care. bunt. 4 2 Theoph. Sign. Seren. 4 Virg. Georg. i. 435. *Η τ' ἂν χειμῶνος συναγειρομένοιο διδάσκοι. (64-66.) Sensus est ; cum Lunam 1 Plin. H. N. xviii. 35. 65 70 75 navere ; differentiam autem quæ existit inter coronas (quæ apud nos sunt quasi lucidi disci,) atque halones (qui annuli formam habent,) exprimere neglexerunt. (67-78.) Iterum ad Lunam revertens docet poeta, ex ejus colore, signa capessere cujusvis mensis. Cum Luna pura luce nitet, serenitatem denunciat: cum rubet, ventum: cum obscuro lumine fulget, pluviam præmonet. De quo satis supra. v. 70. Per πάντῃ καθαρὴ (omnino pura,) intelligatur clara Lunæ facies, nulla radiorum per aera refrac tione colorata, aut obscura, neque in ulla orbis parte nubibus obfuscata. Sic Horat. Ut pura nocturno renidet Luna mari. 4. Et Virgil. in Geor. supra cit. Καθαρὸν proprio sensu purgatum significat, a verbo καθαίρω, purgo. Ut purum a πυρὸς vel e verbo Tupów, vox ex ignis purificatione orta. Eodem modo nostra familiaris Bran new ab Anglo Sax. brennan urere derivatur; ut monet I.H. Tookius in Ἔπεα Πτερόεντα, seu Div. Pur. 71. ἐρευθομένη. 2 Plin. H. N. ii. 28. 374 CORRECTIONS In the common Translation of the New Testament. No. III. ST. LUKE. CHAPTER I. v. 1. Forasmuch as many have taken in hand to set forth in order a declaration, although many have undertaken to form a narrative. v. 2. delivered them unto us, which, were delivered to us by those, who. V. 3. v. 7. in order, a distinct account. v. 14. and thou shalt have joy and gladness, and he will be joy and transport to thee. v. 17. and the disobedient to the wisdom of the just; to make ready a people prepared for the Lord, and to prepare the disobedient, by the wisdom of the righteous, as a people disposed to receive the Lord. v 85. that holy thing that shall be born of thee, thy holy offspring. v. 43. this, this honor. v. 45. for there shall be a performance of, that there shall be an accomplishment to. v. 54,55. in remembrance of his mercy, as he spake to our Fathers, as he spake to our Fathers, in remembrance of his mercy. v. 73. the oath, according to the oath. v. 80. waxed strong, was strengthened.-his showing unto, manifestation to. Ch. II. v. 1. taxed, registered (et passim.) Hic certe intelligas rubrum Lunæ colorem notum venti signum, ut supra dictum est. Rubere tamen nonnunquam, ut ego opinor, ponitur pro nitere cum de Luna agitur, ut Fest. Avien. inter Epig. reparatum Cynthia format Lucis honore jubar, curvatis cornubus arcus, Quod de fratre rubet, etc.1 2 Fest. Avien. Frag. Anthol. Lat. Vol. I. Ep. 173. 3 Virg. Geor. iii. 279. v. 23. child. every male that openeth the womb, every first born male v. 49. wist, know (et passim.)-about my father's business, in my father's house. Ch. III. v. 17. purge, cleanse. v. 23. began to be about thirty years of age, was about thirty years of age when he began his ministry. Ch. IV. v. 22. bare him witness, praised him. v. 36. what a word is this, what means this? v. 41. to speak: for, to declare that. v. 42. stayed him that he should not depart, pressed him not to depart. Ch. V. v. 10. was, were. v. 12. into a mountain, to the mountain. v. 13. also. v. 22. v. 26. v. 30. whom also he named Apostles, whom he named Apostles cast out your name as evil, defame you. taketh away, taketh. v. 32. thank, thanks (et passim.) v. 38. it shall be given unto you, you shall receive.-shall men give into your bosom, shall be given into your lap.-with the same measure that you mete withal, it shall be measured to you again, you shall receive the measure which you give. Ch. VII. v. 1. Now when he had ended all these sayings in the audience of, When Jesus had finished his discourse to. V. 3. that he would come and heal, that he would heal. V. 4. for whom he should do this, of this favor. V. 5. he hath built us a synagogue, he himself has built our synagogue. v. 9. 9. he marvelled at him, and turned him about, and said, he admired him, and turning, said. v. 15. and he delivered, and Jesus delivered. |