MATTH. II.

Christus in Egypto.

UNC tu (Nile) tuis majori flumine monstra :
Hunc (nimis ignotum) dic caput esse tibi.

Jam tibi (Nile) tumes: jam te quoque multus inunda :
Ipse tuæ jam sis lætitiæ fluvius.

MATTH. IX.

In cæcos Christum confitentes, Pharisæos abnegantes. E mihi, tu (Pharisæe ferox) tua lumina jactes : En cæcus! Christum cæcus at ille videt.

N

Tu (Pharisæe) nequis in Christo cernere Christum :
Ille videt cæcus; cæcus es ipse videns.

MATTH. XVI. 24.

Si quis pone me veniet, tollat crucem et sequatur me. RGO sequor, sequor, en! quippe et mihi crux mea, Christe, est:

Non

Parva quidem; sed quam non satis, ecce, rego.

rego ? non parvam hanc? ideo neque parva putanda

est.

Crux magna est, parvam non bene ferre crucem.

Luc. v. 28.

Relictis omnibus sequutus est eum.

UAS Matthæus opes, ad Christi jussa, reliquit,
Tum primum vere cœpit habere suas.

Iste malarum est usus opum bonus, unicus iste;
Esse malas homini, quas bene perdat, opes.

MATTH. XXV. 29.

Edificatis sepulchra Prophetarum.

ANCTORUM in tumulis quid vult labor ille colendis ?

Sanctorum mortem non sinit illa mori.

Vane, Prophetarum quot ponis saxa sepulchris,
Tot testes lapidum, queis periere, facis.

MARC. III.

In manum aridam qua Christo mota est miseratio. RENDE (miser) Christum ; et cum Christo prende salutem :

At manca est (dices) dextera: prende tamen.

Ipsum hoc, in Christum, manus est: hoc prendere
Christum est,

Qua Christum prendas, non habuisse manum.

N

Ad D. Lucam medicum.

ULLA mihi (Luca) de te medicamina posco,
Ipse licet medicus sis, licet æger ego:

Quippe ego in exemplum fidei dum te mihi pono, Tu, medice, ipse mihi es tu medicina mea.

Ουδεν, εγω, Λουκα, παρα σου μοι φαρμακον αἰτω,
Καν συ δ' ίατρος ἔης, καν μεν ἔγω νοσερος.
̓Αλλ' εν όσω παραδειγμα πελεις μοι πιστιος, αὐτος,
Αὐτος ἰατρος, ἐμοι γ ̓ ἐστι ἀκεστοριη.

Luc. XIV. 4.

Hydropicus sanatus, Christum jam sitiens.

ELLITUR inde sitis; sed et hinc sitis altera surgit :

Hinc sitit ille magis, quo sitit inde minus.

Felix o, et mortem poterit qui temnere morbus!
Cui vitæ ex ipso fonte sititur aqua!

In coetum cœlestem omnium Sanctorum.
ELICES animæ ! quas cœlo debita virtus
Jam potuit vestris inseruisse polis.

Hoc dedit egregii non parcus sanguinis usus,
Spesque per obstantes expatiata vias.

O ver! o longæ semper seges aurea lucis !
Nocte nec alterna dimidiata dies!

O quæ palma manu ridet! quæ fronte corona!
O nix virgineæ non temeranda toga!

Pacis inocciduæ vos illic ora videtis:

Vos Agni dulcis lumina: vos-Quid ago?

MATTH. VIII. 13.

Christus absenti medetur.

OX jam missa suas potuit jam tangere metas?
O superi! non hoc ire sed isse fuit.

Mirac'lum fuit ipsa salus (bene credere possis)
Ipsum, miracʼlum est, quando salutis iter.

JOAN. IX.

Cacus natus.

ELIX, qui potuit tantæ post nubila noctis
(O dignum tanta nocte !) videre diem:

Felix ille oculus, felix utrinque putandus;
Quod videt, et primum quod videt ille Deum.

MATTH. IX.

Et ridebant illum.

UCTIBUS in tantis, Christum ridere vacabat?
Vanior iste fuit risus, an iste dolor?

Luctibus in tantis hic vester risus inepti,
(Credite mi) meruit maximus esse dolor.

N

MATTH. XI. 25.

In sapientiam seculi.

OLI altum sapere (hoc veteres voluere magistri)
Ne retrahat lassos alta ruina gradus.

Immo mihi dico, Noli sapuisse profundum :
Non ego ad infernum me sapuisse velim.

In stabulum ubi natus est Dominus.
LLA domus stabulum? non est (Puer auree)

non est:

Illa domus, quæ tu nasceris, est stabulum?
Illa domus toto domus est pulcherrima mundo;
Vix cœlo dici vult minor illa tuo.

Cernis ut illa suo passim domus ardeat auro?
Cernis ut effusis rideat illa rosis?

Sive aurum non est, nec quæ rosa rideat illic;
Ex oculis facile est esse probare tuis.