REV. I. 9. D. Joannes in exilio. XUL, amor Christi est: Christum tamen in venit exul : Et solitos illic invenit ille sinus. Ah longo, æterno ah terras indicite nobis MATTH. II. Ad Infantes Martyres. UNDITE ridentes animas; effundite cœlo: Nec vos lac vestrum et maternos quærite fontes : LUC. II. Quærit Jesum suum beata Virgo. H, redeas miseræ, redeas (puer alme) parenti; Cœlum nostra tuum fuerint ô brachia, si te MATTH. VIII. Non sum dignus ut sub tecta mea venias. Illum ergo accipies quoniam non accipis: ergo MATTH. XXV. 12. Christus accusatus nihil respondet. IL ait: o sanctæ pretiosa silentia linguæ ! N Ille olim, verbum qui dixit, et omnia fecit, Luc. II., Nunc dimittis. PESNE meas tandem ergo mei tumere lacerti? Ergo bibant: possintque novam sperare juventam : Immo mihi potius mitem mors induat umbram Ah satis est. Ego te vidi (puer auree) vidi : LUC. VIII. Verbum inter spinas. ÆPE Dei verbum sentes cadit inter; et atrum Credo quidem: nam sic spinas ah scilicet inter Luc. XIV. 5. Sabbatum Judaicum et Christianum. ES eadem vario quantum distinguitur usu! Observent igitur (pacto quid justius isto?) MATTH. X. 52. Ad verbum Dei sanatur cæcus. HRISTE, locutus eras (o sacra licentia verbi!) Jam credo, Nemo* est, sicut Tu, Christe, loquutus : * Joan. VII. 46. MATTH. XII. Onus meum leve est. SSE levis quicunque voles, onus accipe Christe: Christi onus an quæris quam sit grave? scilicet audi, Tam grave, ut ad summos te premat usque polos. JOAN. VI. Miraculum quinque panum. CCE vagi venit unda cibi; venit indole sacra Quando erat invicta tam sancta licentia cœnæ ? JOAN. VIII. 52. Nunc scimus te habere dæmonium. UT Deus, aut saltem dæmon tibi notior esset, Ignorâsse Deum poteras, ô cæca; sed oro, In beatæ Virginis verecundiam. N gremio, quæris, cur sic sua lumina Virgo O ubi, quam cœlo, melius sua lumina ponat ? In vulnera Dei pendentis. FRONTIS, lateris, manuumque pedumque cruores! O quæ purpureo flumina fonte patent! In nostram (ut quondam) pes non valet ire salutem Fixa manus; dat, fixa: pios bona dextera rores O latus, ô torrens! quis enim torrentior exit Mille et mille simul cadit et cadit undique guttis Spinæ hoc irriguæ florent crudeliter imbre, Quisque capillus it exiguo tener alveus amne, O nimium vivæ pretiosis amnibus undæ ! |