Der Begriff der kanonischen Wahl in den Anfängen des Investiturstreits

Portada
W. Kohlhammer, 1926 - 215 páginas
 

Páginas seleccionadas

Términos y frases comunes

Pasajes populares

Página 47 - Der Begriff Offenbarung in dem Sinne, daß plötzlich, mit unsäglicher Sicherheit und Feinheit, etwas sichtbar, hörbar wird, etwas, das einen im tiefsten erschüttert und umwirft, beschreibt einfach den Tatbestand. Man hört, man sucht nicht; man nimmt, man fragt nicht, wer da gibt; wie ein Blitz leuchtet ein Gedanke auf, mit Notwendigkeit, in der Form ohne Zögern, — ich habe nie eine Wahl gehabt.
Página 47 - Alles geschieht im höchsten Grade unfreiwillig, aber wie in einem Sturm von Freiheitsgefühl, von Unbedingtsein, von Macht, von Göttlichkeit.
Página 184 - Hoc etiam ibi consensu communi comprobatum, Romani pontificis auctoritate est corroboratum, ut regia potestas nulli per hereditatem, sicut ante fuit consuetudo, cederet, sed filius regis, etiam si valde dignus esset, potius per electionem spontaneam, quam per successionis lineam rex proveniret; si vero non esset dignus regis filius, vel si nollet eum populus. quem regem facere vellet haberet in potestate populus.
Página 169 - Nam duris mentibus simul omnia abscidere impossibile esse non dubium est, quia et is, qui summum locum ascendere nititur, gradibus vel passibus, non autem saltibus elevatur.
Página 5 - Nulla ratio sinit, ut inter episcopos habeantur, qui nee a clericis sunt electi nee a plebibus expetiti nee a provincialibus episcopis cum metropolitani iudicio consecrati.
Página 47 - Hat jemand, Ende des neunzehnten Jahrhunderts, einen deutlichen Begriff davon, was Dichter starker Zeitalter Inspiration nannten? Im anderen Falle will ich's beschreiben. - Mit dem geringsten Rest von Aberglauben in sich würde man in der Tat die Vorstellung, bloß Inkarnation, bloß Mundstück, bloß Medium übermächtiger Gewalten zu sein, kaum abzuweisen wissen.
Página 20 - ... nullus invitis et non petentibus ordinetur; ne civitas episcopum non optatum aut contemnat aut oderit; et fiat minus religiosa quam convenit, cui non licuerit habere quem voluit".
Página 184 - ... proveniret; si vero non esset dignus regis filius, vel si nollet eum populus, quem regem facere vellet haberet in potestate populus. Paul. Bernr. c. 95, Watterich l, 530: Qui (Rudolf) utique regnum non ut proprium sed pro dispensatione sibi ereditum reputans, omne haereditarium ius in eo repudiavit...
Página 63 - Et quoniam ipse anteriorum tenere regulam noluit, ut aeterni regis praecepta servaret, hoc sibi non ingrata divina dispensatio contulit, quod plerisque decessoribus suis eatenus non concessit, ut videlicet ad ejus nutum sancta Romana ecclesia nunc ordinetur, ac praeter ejus auctoritatem Apostolicae sedi nemo prorsus eligat sacerdotem.
Página 180 - ... metropolitanorum aut quivis episcoporum alicui, qui a laica persona donum episcopatus susceperit, ad consecrandum illum imponere manum audeat, nisi dignitatis sue honore officioque carere et ipse velit.

Información bibliográfica