Imágenes de páginas
PDF
EPUB

sione, omnibusque religiosis familiis indicere, ut neminem sine suo permissu ad solemnia vota nuncupanda admittant.

"Alloc. Nunquam fore 15 decembris 1856.

"LIII. Abrogandæ sunt leges quæ ad religiosarum familiarum "statum tutandum, earumque jura et officia pertinent; immo potest "civile gubernium iis omnibus auxilium præstare, qui a suscepto religiosæ vitæ instituto deficere ac solemnia vota frangere velint; "pariterque potest religiosas easdem familias perinde ac collegiatas "Ecclesias et beneficia simplicia etiam juris patronatus penitus "extinguere, illorumque boua et reditus civilis potestatis adminis"trationi et arbitrio subjicere et vindicare.

"Alloc. Acerbissimum 27 septembris 1852.

"Alloc. Probe memineritis 22 ianuarii 1855.

"Alloc Cum sæpe 26 iulii 1855.

"LIV. Reges et Principes non solum ab Ecclesiæ jurisdictione "eximuntur, verum etiam in quæstionibus jurisdictionis dirimendis 66 superiores sunt Ecclesiæ.

[ocr errors]

"Litt. Apost. Multiplices inter 10 iunii 1851.

"LV. Ecclesia a Statu, Statusque ab Ecclesia sejungendus est. "Alloc. Acerbissimum 27 septembris 1852.

"§ VII.

"Errores de Ethica naturali et Christiana.

"LVI. Morum leges divina haud egent sanctione, minimeque opus est ut humanæ leges ad naturæ jus conformentur aut obliแ gandi vim a Deo accipiant.

"Alloc. Maxima quidem 9 iunii 1862.

"LVII. Philosophicarum rerum morumque scientia, itemque "civiles leges possunt et debent a divina et ecclesiastica auctoritate "declinare.

"Alloc. Maxima quidem 9 iunii 1862.

"LVIII. Aliæ vires non sunt agnoscendæ nisi illæ quæ in "materia positæ sunt, et omnis morum disciplina honestasque collo"cari debet in cumulandis et augendis quovis modo divitiis ac in "voluptatibus explendis.

"Alloc. Maxima quidem 9 iunii 1862.

"Epist. encycl. Quanto conficiamur 10 augusti 1863. "LIX. Jus in materiali facto consistit, et omnia hominum officia "sunt nomen inane, et omnia humana facta juris vim habent.

[ocr errors]

"Alloc. Maxima quidem 9 iunii 1862.

"LX. Auctoritas nihil aliud est nisi numeri et materialium virium

summa.

"Alloc. Maxima quidem 9 iunii 1862.

"LXI. Fortunata facti injustitia nullum juris sanctitati detri"mentum affert.

"Alloc. Jamdudum cernimus 18 martii 1861.

"LXII. Proclamandum est et observandum principium quod "vocant de non interventu.

"Alloc. Novos et ante 28 septembris 1860.

"LXIII. Legitimis principibus obedientiam detrectare, immo et "rebellare licet.

"Epist. encycl. Qui pluribus 9 novembris 1846.
"Alloc. Quisque vestrum 4 octobris 1847.

"Epist. encycl. Noscitis et nobiscum 8 decembris 1849.

"Litt. Apost. Cum catholica 26 martii 1860.

"LXIV. Tum cujusque sanctissimi juramenti violatio, tum "quælibet scelesta flagitiosaque actio sempiternæ legi repugnans, non "solum haud est improbanda, verum etiam omnino licita, summisque "laudibus efferenda, quando id pro patriæ amore agatur. "Alloc. Quibus quantisque 20 aprilis 1849.

[ocr errors][merged small][merged small]

"LXV. Nulla ratione ferri potest, Christum evexisse matri"monium ad dignitatem sacramenti.

"Litt. Apost. Ad apostolicæ 22 augusti 1851.

"LXVI. Matrimonii sacramentum non est nisi contractui acces"sorium ab eoque separabile, ipsumque sacramentum in una tantum nuptiali benedictione situm est.

"Litt. Apost. Ad apostolicæ 22 augusti 1851.

"LXVII. Jure naturæ matrimonii vinculum non est indissolubile, "et in variis casibus divortium proprie dictum auctoritate civili "sanciri potest.

"Litt. Apost. Ad apostolica 22 augusti 1851.

"Alloc. Acerbissimum 27 septembris 1852.

"LXVIII. Ecclesia non habet potestatem impedimenta matri"monium dirimentia inducendi, sed ea potestas civili auctoritati competit, a qua impedimenta existentia tollenda sunt.

[ocr errors]

"Litt. Apost. Multiplices inter 10 iunii 1851.

"LXIX. Ecclesia sequioribus sæculis dirimentia impedimenta "inducere cœpit, non jure proprio, sed illo jure usa, quod a civili "potestate mutuata erat.

"Litt. Apost. Ad apostolicæ 22 augusti 1851.

"LXX. Tridentini canones qui anathematis censuram illis in"ferunt qui facultatem impedimenta dirimentia inducendi Ecclesiæ negare audeant, vel non sunt dogmatici vel de hac mutuata potes"tate intelligendi sunt.

[ocr errors]

"Litt. Apost. Ad apostolica 22 augusti 1851.

"LXXI. Tridentini forma sub infirmitatis pœna non obligat, ubi "lex civilis aliam formam præstituat, et velit ac nova forma inter"veniente matrimonium valere.

"Litt. Apost. Ad apostolica 22 augusti 1851.

66

"LXXII. Bonifacius VIII. votum castitatis in ordinatione emissum nuptias nullas reddere primus asseruit.

"Litt. Apost. Ad apostolicæ 22 augusti 1851.

"LXXIII. Vi contractus mere civilis potest inter Christianos constare veri nominis matrimonium; falsumque est, aut con"tractum matrimonii inter Christianos semper esse sacramentum, aut nullum esse contractum, si sacramentum excludatur.

66

"Litt. Apost. Ad Apostolicæ 22 augusti 1831.

"Lettera di SS. Pio IX. al Rè di Sardegna, 9 settembre "1852.

"Alloc. Acerbissimum 27 septembris 1852.

"Alloc. Multis gravibusque 17 decembris 1860.

"LXXIV. Causæ matrimoniales et sponsalia suapte natura ad "forum civile pertinent.

"Litt. Apost. Ad apostolica 22 augusti 1851.

"Alloc. Acerbissimum 27 septembris 1852.

"N.B.-Huc facere possunt duo alii errores: de clericorum cœlibatu "abolendo et de statu matrimonii statui virginitatis anteferendo. Con"fodiuntur, prior in Epist. Encycl. Qui pluribus 9 novembris 1846, "posterior in Litteris Apost. Multiplices inter 10 iunii 1851.

" § IX.

"Errores de civili Romani Pontificis Principatu.

"LXXV. De temporalis regni cum spirituali compatibilitate disputant inter se Christianæ et catholicæ Ecclesiæ filii.

"Litt. Apost. Ad apostolicæ 22 augusti 1851.

"LXXVI. Abrogatio civilis imperii, quo Apostolica Sedes potitur, "ad Ecclesiæ libertatem felicitatemque vel maxime conduceret. "Alloc. Quibus quantisque 20 aprilis 1849.

[ocr errors]

“N.B.—Præter hos errores explicite notatos, alii complures im"plicite reprobantur proposita et asserta doctrina, quam catholici omnes firmissime retinere debeant, de civili Romani Pontificis principatu. Ejusmodi doctrina luculenter traditur in Alloc. "Quibus quantisque 20 april. 1849; in Alloc. Si semper antea 20 "maii 1850; in Litt. Apost. Cum catholica Ecclesia 26 Mart. "1860; in Alloc. Novos, 28 sept. 1860; in Alloc. Jamdudum 18 "mart. 1861; in Alloc. Maxima quidem 9 junii 1862.

"§ X.

"Errores qui ad Liberalismum hodiernum referuntur.

"LXXVII. Ætate hac nostra non amplius expedit religionem "catholicam haberi tanquam unicam status religionem, ceteris qui"buscumque cultibus exclusis.

"Alloc. Nemo vestrum 26 iulii 1855.

"LXXVIII. Hinc laudabiliter in quibusdam catholici nominis

"regionibus lege cautum est, ut hominibus illuc immigrantibus "liceat publicum proprii cujusque cultus exercitium habere.

66

"Alloc. Acerbissimum 27 septembris 1852.

"LXXIX. Enimvero falsum est, civilem cujusque cultus libertatem, itemque plenam potestatem omnibus attributam quaslibet opiniones cogitationesque palam publiceque manifestardi, conducere ad populorum mores animosque facilius corrumpendos, ac in"differentismi pestem propagandam.

66

[ocr errors][ocr errors]

"Alloc. Nunquam fore 15 decembris 1856.

"LXXX. Romanus Pontifex potest ac debet cum progressu, cum liberalismo et cum recenti civilitate sese reconciliare et

componere.

"Alloc. Jamdudum cernimus 18 martii 1861."

No. 6.

Circular of Italian Minister for Foreign Affairs to Italian
Diplomatic Representatives abroad.

"Il Ministro degli Affari Esteri ai rappresentanti di S. M. all' Estero "Florence, 18 Octobre 1870.

"Monsieur,

[ocr errors]

"LES populations des provinces romaines, ayant acquis la liberté d'exprimer solennellement leur volonté, se sont prononcées à la presque unanimité pour l'annexion de Rome et de son territoire à "la monarchie constitutionnelle de Victor-Emmanuel II et de ses "descendants.

[ocr errors]
[ocr errors]

"Cette votation, faite avec toutes les garanties de sincérité et de publicité, est la dernière consécration de l'unité italienne. C'est au milieu des manifestations de joie de la nation entière que S. M. "le Roi a accepté le plébiscite des Romains, et qu'il a pu déclarer que "l'œuvre commencée par son illustre père, et poursuivie par lui"même avec tant de persévérance et de gloire, est enfin achevée.

[ocr errors]

"Pour la première fois, depuis bien des siècles, les Italiens re"trouvent dans Rome le centre traditionnel de leur nationalité. "Rome est désormais réunie à l'Italie par le droit national qui, exprimé d'abord par le Parlement, a trouvé dans le vote des "Romains sa sanction définitive. C'est là un grand fait dont les conséquences, nous sommes les premiers à le reconnaître, s'étendent "bien au-delà des frontières de la péninsule, et contribueront effi66 cacement au progrès de la société catholique.

"En allant à Rome, l'Italie y trouve une des plus grandes ques"tions des temps modernes. Il s'agit de mettre d'accord le sentiment "national et le sentiment religieux, en sauvegardant l'indépendance "et l'autorité spirituelle du Saint-Siége au milieu des libertés inhé"rentes à la société moderne.

"Ainsi que vous l'avez vu par la réponse du Roi à la députation

[ocr errors]

romaine, l'Italie sent toute la grandeur de la responsabilité qu'elle assume en déclarant que le pouvoir temporel du Saint-Père a "cessé d'exister. Cette responsabilité, nous l'acceptons avec courage, car nous sommes sûrs d'apporter à la solution du problème "un esprit impartial et rempli du respect le plus sincère pour les "sentiments religieux des populations catholiques.

66

66

Appliquer l'idée du droit, dans son acception la plus large et la แ plus élevée, aux rapports de l'Eglise et de l'Etat, telle est la tâche que s'impose l'Italie.

[ocr errors]
[ocr errors]

"Le pouvoir temporel du Saint-Siége était le dernier débris des "institutions du moyen-âge. A une époque où les idées de sou"veraineté et de propriété n'étaient pas nettement séparées, où la "force morale n'avait aucune sanction efficace dans l'opinion pu blique, la confusion des deux pouvoirs a pu quelquefois ne pas "être sans utilité. Mais de nos jours il n'est pas nécessaire de "posséder un territoire et d'avoir des sujets pour exercer une grande "autorité morale. Une souveraineté politique qui ne repose pas "sur le consentement des populations, et qui ne pourrait pas se "transformer selon les exigences sociales, ne peut plus exister. La "contrainte en matière de foi, repoussée par tous les Etats modernes, "trouvait dans le pouvoir temporel son dernier asile. Désormais "tout appel au glaive séculier doit être supprimé à Rome même, et "l'Eglise doit profiter à son tour de la liberté. Dégagée des em"barras et des nécessités transitoires de la politique, l'autorité "religieuse trouvera dans l'adhésion respectueuse des consciences sa "véritable souveraineté.

[ocr errors]

"Notre premier devoir, en faisant de Rome la capitale de l'Italie, "est donc de déclarer que le monde catholique ne sera pas menacé "dans ses croyances par l'achèvement de notre unité. Et d'abord, "la grande situation qui appartient personnellement au Saint-Père ne sera nullement amoindrie: son caractère de souverain, sa pré"éminence sur les autres princes catholiques, les immunités et la "liste civile qui lui appartiennent en cette qualité, lui seront am"plement garantis; ses palais et ses résidences auront le privilége "de l'extraterritorialité.

[ocr errors]

"L'exercice de sa haute mission spirituelle lui sera assuré par un "double ordre de garanties: par la libre et incessante communica"tion avec les fidèles par les nonciatures qu'il continuera à avoir auprès des puissances; par les représentants que les puissances "continueront à accréditer auprès de lui; enfin, et surtout, par la "séparation de l'Eglise et de l'Etat que l'Italie a déjà proclamée, et que le gouvernement du Roi se propose d'appliquer sur son terri"toire dès que le Parlement aura donné sa sanction aux projets des "conseillers de la couronne.

[ocr errors]

"Pour rassurer les fidèles sur nos intentions, pour les convaincre "qu'il nous serait impossible d'exercer une pression sur les décisions "du Saint-Siége et de chercher à faire de la religion un instrument "politique, rien ne nous paraît plus efficace que la liberté complète

« AnteriorContinuar »